Έχτισε το σπίτι του πλάτους 20 ποδιών πάνω από ένα μυστικό ρυάκι στη μέση του Λος Άντζελες

Κρυμμένο στο Mid-Wilshire είναι ένας μαγευτικός θύλακας οκτώ δρόμων που ονομάζεται Brookside. Πιστή στο όνομά της, η δεντρόφυτη κοινότητα ξεχωρίζει από το ρέον νερό που τρέχει από τους λόφους του Χόλιγουντ μέσω της γειτονιάς και μέχρι το Ballona Creek. Ενώ τα περισσότερα από τα κλασικά σπίτια αυτής της γειτονιάς γιορτάζουν τον κολπίσκο με χαρακτηριστικά κήπου και γέφυρες στην πίσω αυλή, ο αρχιτέκτονας Dan Brunn επέλεξε να κάνει κάτι ριζικά διαφορετικό.

Έχτισε το σπίτι του πάνω από το ρυάκι.

Ο Brunn εμπνεύστηκε από το μεγάλο γήπεδο αυτοκινήτων στο Breakers, το παραθαλάσσιο σπίτι της οικογένειας Vanderbilt στο Newport, RI, το οποίο είδε ο 41χρονος ενώ ήταν σε ένα ταξίδι.

Λίγες μέρες μετά την επιστροφή του στο Λος Άντζελες, ονειρεύτηκε το ριζοσπαστικό του σχέδιο: ένα απίστευτα και όμορφα επιμήκη σπίτι που θα γεφύρωνε τις δύο πλευρές της βαθιάς ιδιοκτησίας που χωρίζεται από ένα ρυάκι. Ήταν μια τολμηρή κίνηση που ο Μπρουν δεν είχε σκοπό να κάνει. Αρχικά ξεκίνησε να ανακαινίσει το υπάρχον σπίτι αφού το αγόρασε, αλλά η ανακάλυψή του ότι το θεμέλιο δεν ήταν τόσο καλό όσο νόμιζε άνοιξε την ευκαιρία να σκεφτεί διαφορετικά. Σύμφωνα με τις αρχές του, ο Brunn ήταν αποφασισμένος να δημιουργήσει μηδενικά πρότυπα καθαρής ενέργειας.

Θα τιμούσε τη φύση χτίζοντας ένα σπίτι που αξιοποιεί πλήρως το νερό, τον ήλιο και τη γη.

Αυτή η οικολογική συνείδηση ​​ήταν κάτι με το οποίο μεγάλωσε ο Μπρουν. Ως παιδί στο Τελ Αβίβ, τα ντους του τροφοδοτούνταν από έναν θερμοσίφωνα παθητικής ενέργειας. «Το μόνο που ήταν ένα ντεπόζιτο στη στέγη βαμμένο μαύρο και ένας σωλήνας που έπλεκε πέρα ​​δώθε προς το σπίτι σαν ζυμαρικά, έτσι [the water] θα εκτεθεί σε πολύ ήλιο», εξήγησε. Παρόλο που υπήρχε πάντα άφθονο νερό στη βρύση, είπε ότι το να μεγαλώνει στο Ισραήλ, όπου το νερό εξακολουθεί να είναι ένα μείζον πολιτικό ζήτημα, τον έκανε να συνειδητοποιήσει πόσο πολύτιμοι είναι οι φυσικοί πόροι, και κουβαλά αυτήν την επίγνωση μαζί του σήμερα.

Το σπίτι του Brunn είναι μακρύ αλλά στενό – σαν ένα πεσμένο δέντρο που σχηματίζει μια φυσική γέφυρα πάνω από το νερό.

Είναι ευρύχωρο, στα 4.500 τετραγωνικά πόδια, αλλά μόλις 20 πόδια σε πλάτος, με το ένα τρίτο του χώρου διαβίωσης να κρέμεται ακριβώς πάνω από το ρυάκι. Από αρχιτεκτονικής άποψης, αυτό είναι ένα μεγάλο κενό που πρέπει να ξεπεραστεί. Ο Brunn πιστώνει δύο δοκούς από βαρύ χάλυβα και το Bone Structure, ένα ελαφρύ αρθρωτό δομικό σύστημα από χάλυβα από τον Καναδά, που τον βοήθησαν να επιτύχει το σχέδιό του ενώ ήταν ακόμα φιλικό προς το περιβάλλον. (Το Bone Structure αποτελείται από 89% ανακυκλωμένο υλικό και παράγει ελάχιστα απόβλητα σε ένα εργοτάξιο.)

Στο εσωτερικό, το σπίτι είναι διαρρυθμισμένο με κομψό τρόπο, με τον ένα χώρο να ρέει στον επόμενο με γραμμικό τρόπο: Το σαλόνι ρέει στην κουζίνα, μετά στην τραπεζαρία και στη συνέχεια μια εξωτερική βεράντα, που συνδέονται όλα με έναν βόρειο διάδρομο. Από εκεί, ένας νότιος διάδρομος σχηματίζει τη σπονδυλική στήλη για περισσότερους ιδιωτικούς χώρους, όπως ένα κρησφύγετο, τρία υπνοδωμάτια και δύο μπάνια. Οι διάδρομοι καταλήγουν στην κύρια σουίτα, η οποία έχει τον δικό της, ιδιωτικό κήπο. Μια έξοδος στο νότιο διάδρομο οδηγεί σε μια εξωτερική πισίνα υπερχείλισης που θερμαίνεται με ηλιακή ενέργεια και ένα σπίτι με πισίνα στον κάτω όροφο εξοπλισμένο με κουζίνα, υπαίθριο ντους, υπαίθρια ψησταριά και αίθουσα μουσικής.

Όχι μόνο το δομικό σύστημα βοήθησε τον Brunn να συνειδητοποιήσει το σπίτι τεσσάρων υπνοδωματίων και 4 ½ μπάνιου, αλλά, λόγω της ακρίβειας της κατασκευής του, παρήγαγε επίσης έναν εξαιρετικά μονωμένο εσωτερικό χώρο, ο οποίος διατηρεί τις θερμοκρασίες σχετικά σταθερές όλο το χρόνο, απαιτώντας λιγότερη ενέργεια ζεστάνετε το σπίτι το χειμώνα και δροσίστε το το καλοκαίρι.

Ο Brunn ενσωμάτωσε όσο το δυνατόν περισσότερες περιβαλλοντικά συνειδητές πινελιές στο σχέδιο. Οι πιο σημαντικές προσπάθειές του είναι αυτές που είναι σε μεγάλο βαθμό αόρατες.

«Ένα από τα πράγματα που έχω μάθει για τη μηδενική καθαρή ενέργεια [construction] είναι ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι στην πραγματικότητα το σφάλμα χρήστη. Ως αρχιτέκτονας, μπορείτε να σχεδιάσετε το καλύτερο δυνατό μέρος, αλλά αν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού το χρησιμοποιήσει λανθασμένα, έχει φύγει», είπε ο Brunn. «Εδώ, εγγενώς, δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Λόγω των παθητικών ιδιοτήτων, απλώς λειτουργεί.“

Ο Μπρουν τακτοποίησε το σπίτι έχοντας στο μυαλό του τον ήλιο και τη γη. Η φροντίδα του φαίνεται σε όλο το σπίτι, στο σύστημα ηλιακών πάνελ στην ταράτσα αλλά και στα παράθυρα και την τοποθέτησή τους. Όλα τα παράθυρα χρησιμοποιούν θερμικά σπασμένο αλουμίνιο της Western Window Systems και γυαλί χαμηλού E διπλού υαλοπίνακα. Τα μεγάλα παράθυρα του σπιτιού βλέπουν προς το βορρά, τα οποία επιτρέπουν λιγότερη αύξηση της θερμότητας ενώ αφήνουν μια γενναιόδωρη ποσότητα φωτός, μειώνοντας την κατανάλωση ενέργειας για τεχνητή ψύξη και φωτισμό.

Φεγγίτες και μεγάλα παράθυρα διαπερνούν το σαλόνι του σπιτιού με διπλό ύψος, επιδεικνύοντας έναν ζωντανό τοίχο 11 επί 14 ποδιών που σχεδιάστηκε από τη Habitat Horticulture. Το Philodendron cordatum „Neon“, το Phlebodium aureum (μπλε αστρική φτέρη) και το Aeschynanthus radicans (φυτό κραγιόν) δημιουργούν το χρώμα και την υφή του τοίχου, ενώ το Nematanthus wettsteinii (φυτό χρυσόψαρου) προσθέτει παιχνιδιάρικα έντονο πορτοκαλί χρώμα. Τα φυτά φυτεύτηκαν χρησιμοποιώντας το καλλιεργητικό μέσο Growtex της Habitat Horticulture, κατασκευασμένο από 100% ανακυκλωμένα πλαστικά μπουκάλια και τροφοδοτούνται από ένα αυτοματοποιημένο σύστημα άρδευσης που εισάγει τη σωστή ποσότητα νερού και θρεπτικών συστατικών σε ολόκληρο τον τοίχο. Εκτός από τη δημιουργία ενός εστιακού σημείου, ο πράσινος τοίχος βελτιώνει την ποιότητα του αέρα στο σπίτι.

Περαιτέρω, ένα παράθυρο από το δάπεδο μέχρι την οροφή δίπλα στην κουζίνα και την τραπεζαρία προσφέρει θέα στη γη που κατηφορίζει προς το ρυάκι.

Η μόνη εξαίρεση στον κανόνα του αρχιτέκτονα είναι ένα μεγάλο παράθυρο με νότιο προσανατολισμό που βρίσκεται έξω από την πόρτα της κύριας σουίτας. Είναι εκεί ώστε το πρωί, καθώς ο Μπρουν σηκώνεται από το κρεβάτι, τον υποδέχεται ένα φυσικά θερμαινόμενο πάτωμα κάτω από τα πόδια του.

Άλλα παράθυρα σε όλο το σπίτι δημιουργούν αυτό που ο Brunn αποκαλεί την «ελεύθερη τέχνη» του: ένα πολυεπίπεδο τοπίο ερημιάς έξω. Σε αντίθεση με πολλούς καλλιτέχνες και κατάλληλους κήπους, ο Brunn’s είναι φτιαγμένος για να νιώθει σαν να ανήκει φυσικά εκεί. Επιστράτευσε τη συνάδελφό του από το μεταπτυχιακό σχολείο Julia Segal Shuart των Segal Shuart Landscape Architects για να φέρει σε ένα καταπράσινο τοπίο που θα συνδυάζεται με το υπάρχον τοπίο.

Ο Segal Shuart πρόσθεσε γηγενείς και προσαρμοσμένους θάμνους και δέντρα όπως Epilobium californicum (California fuschia), Eschscholzia californica (παπαρούνα Καλιφόρνιας), Muhlenbergia rigens (ελαφόχορτο), Ceanothus (λιλά Καλιφόρνια), Platanus racemosa (Western sycamster) ) στο τοπίο. Η ανθεκτική στην ξηρασία φυτική παλέτα που χρησιμοποίησε χρειάζεται μόνο στάγδην άρδευση (ένα σύστημα που εφευρέθηκε στο Ισραήλ, επεσήμανε ο Brunn) για να καθιερωθεί. Υπάρχοντα μπαμπού και ώριμα δέντρα διατηρήθηκαν στο ακίνητο, ενώ νέα προστέθηκαν για προβολή πλαισίου και πρόσθετη προστασία της ιδιωτικής ζωής. Αποσυντεθειμένος γρανίτης, πετρώματα και γκαμπιόν προστέθηκαν σε μεγαλύτερες περιοχές για τη δημιουργία ανοιχτών χώρων και τη μείωση των αναγκών σε νερό στην τοποθεσία.

Ο Μπρουν έδωσε προσοχή όχι μόνο στον ήλιο και τη γη αλλά και στο νερό. «Ως παιδί, για μένα, το νερό σήμαινε πάντα διατήρηση, διατήρηση, διατήρηση», είπε.

Τοποθέτησε ένα σύστημα νερού αντίστροφης όσμωσης Pentair στο σπίτι, το οποίο φιλτράρει το χλώριο, τον μόλυβδο και τις πτητικές οργανικές χημικές ουσίες στο πόσιμο νερό του, ώστε αυτός και οι καλεσμένοι του να μπορούν να πίνουν νερό απευθείας από τη βρύση. Η έξυπνη βρύση Quatreau του σπιτιού μπορεί επίσης να παράγει κρύο, αφρώδες ή ζεστό νερό από τη βρύση. Δεν χρειάζονται ποτέ πλαστικά μπουκάλια νερού, είπε ο αρχιτέκτονας, ο οποίος γνωρίζει ότι τα απόβλητα μπουκαλιών νερού έχουν τεράστιες συνέπειες για το περιβάλλον.

Ο Brunn εγκατέστησε επίσης ένα σύστημα φιλτραρίσματος ολόκληρου του σπιτιού Pentair μέσω της κύριας γραμμής νερού του σπιτιού. Το σύστημα φιλτράρει τα μέταλλα, μειώνοντας τη σκληρότητα, τους λεκέδες και τη συσσώρευση σιδήρου. «Συνήθιζα να κάνω μάκτρο αφού κάνω ντους [in my previous home], αλλά τώρα τίποτα», φώναξε ο Μπρουν. “Δεν υπάρχουν σημεία νερού.”

Εξωτερικά, εξατομικευμένα διαπερατά πλακόστρωτα από την Concrete Collaborative στη μεγάλη διαδρομή του ακινήτου φιλτράρουν το νερό μέσα από το χώμα, συμβάλλοντας στον φυσικό καθαρισμό του νερού της βροχής πριν φτάσει στον υδροφόρο ορίζοντα. Η μηχανή συλλογής βρόχινου νερού του σπιτιού προσθέτει επίσης στην παροχή νερού του σπιτιού.

Σε συνεννόηση, οι προσπάθειες του Brunn να δουλέψει με τα στοιχεία της φύσης όχι μόνο γέννησαν ένα συναρπαστικό κομμάτι αρχιτεκτονικής, αλλά προκάλεσαν επίσης όσους το επισκέπτονται να σκεφτούν ποιο θα μπορούσε να είναι το σπίτι του μέλλοντος – κάτι που δεν φωνάζει φουτουριστικό αλλά ανταποκρίνεται στοχαστικά στο περιβάλλον.

Δεν ήταν εύκολο, παραδέχτηκε ο Μπρουν. Η εργασία με ένα νέο δομικό σύστημα συνεπαγόταν την εκπαίδευση του πληρώματος του από την MODAA Construction για να το εκτελέσει.

«Αποδεικνύεται ότι η κατασκευή μιας γέφυρας δεν είναι μικρό κατόρθωμα», είπε ο Brunn. Το σπίτι έχει πέντε τύπους θεμελίων, τα οποία όλα έπρεπε να ευθυγραμμιστούν. Ο αρχιτέκτονας δεν ξέρει ακόμα αν τα κατάφερε. Λόγω των απαιτήσεων πιστοποίησης, θα χρειαστούν περίπου 10 μήνες παρακολούθησης προτού ο Brunn καταλάβει εάν πράγματι ήταν σε θέση να χτίσει ένα σπίτι μηδενικής καθαρής ενέργειας, αλλά τουλάχιστον ξέρει ότι έχει κάνει όσο το δυνατόν περισσότερα βήματα προς αυτόν τον στόχο.

«Νομίζω ότι ως αρχιτέκτονας οφείλεις στον πλανήτη να χτίζεις με ευσυνειδησία», είπε ο Brunn. «Είναι σαν όρκος. Αν ένας γιατρός έχει τον όρκο του Ιπποκράτη, οι αρχιτέκτονες πρέπει να έχουν και αυτόν τον όρκο».

Αρχικά δημοσιεύτηκε στο Los Angeles Times

The post Έχτισε το σπίτι του πλάτους 20 ποδιών πάνω από ένα μυστικό ρυάκι στη μέση του Λος Άντζελες εμφανίστηκε πρώτα στο BONE Structure.