Ο σκαντζόχοιρος που κέρδισε την καρδιά μου

Ερωτεύοντας σκαντζόχοιρους

Ο πίνακας παραπάνω είναι ένα πορτρέτο ενός σκαντζόχοιρου που κέρδισε την καρδιά μου. Μέχρι να γνωρίσω αυτό το φραγκόσυκο πλάσμα, θεωρούσα τους σκαντζόχοιρους λίγο πολύ «τουί» για να ζωγραφίσω. Πράγματι, πρέπει να ομολογήσω ότι συνήθως βγάζω ένα μεγάλο μουγκρητό όταν το είδα στις κορυφαίες έρευνες για το αγαπημένο θηλαστικό της Βρετανίας ή όταν κάποιος μου ζήτησε να ζωγραφίσω ένα.

Αλλά τότε μια μέρα, προς φρίκη μου, παγίδευσα άθελά μου έναν νεαρό σκαντζόχοιρο σε μια παγίδα αρουραίων στον κήπο μου. Ευτυχώς, το γουρουνάκι δεν τραυματίστηκε, αλλά ήταν μικροσκοπικό και τώρα χωρισμένο από την οικογένειά του και ανησυχούσα ότι αν το άφηνα να φύγει δεν θα τα κατάφερνε να περάσει τον χειμώνα που πλησίαζε γρήγορα. Πήρα λοιπόν το αβοήθητο ζώο και το φρόντισα μέχρι να είναι έτοιμο να απελευθερωθεί ξανά στη φύση. Η εμπειρία με πήγε σε ένα ταξίδι που με έκανε να δω το είδος με εντελώς διαφορετικό πρίσμα.

Διάσωση σκαντζόχοιρου

Μάζεψα τη χούφτα με τρίχες και την έβαλα μέσα για να τη ζυγίσω στη ζυγαριά της κουζίνας – ζύγιζε μόλις 280 γραμμάρια. Ευτυχώς η γυναίκα μου δεν είπε τίποτα όταν το είδε στα καθαρά της ανοξείδωτα μπολ ζύγισης. Στην ιδανική περίπτωση, ένας σκαντζόχοιρος πρέπει να ζυγίζει πιο κοντά στα 600 γραμμάρια για να είναι «ασφαλής» για να μπει σε χειμερία νάρκη, καθώς βασίζεται σε αποθέματα λίπους για να παραμείνει ζωντανός τον μακρύ χειμώνα.

Φτιάχνοντας ένα σκαντζόχοιρο σπίτι

Αυτό το μικρό θα χρειαζόταν ιδιαίτερη προσοχή για να το βοηθήσει να περάσει το πιο κρύο μέρος του χρόνου, γι‘ αυτό το έβαλα στη βεράντα σε ένα στυλό σχεδιασμένο για ένα κουτάβι και το τάισα με ένα κουτάκι τροφή για γάτες μέχρι να προλάβω να σκεφτώ μακροπρόθεσμα λύση. Την επόμενη μέρα άρχισα να μετατρέπω ένα κατάφυτο, περιφραγμένο τμήμα του μπαλώματος λαχανικών μου για αυτό και έφτιαξα ένα ξύλινο σκαντζόχοιρο σπίτι σε μια γωνία το οποίο γέμισα με σανό.

Περισσότεροι σκαντζόχοιροι για φροντίδα

Εκείνο το βράδυ βρήκα έναν δεύτερο νεαρό σκαντζόχοιρο στον κήπο. Αυτό ήταν ελαφρώς πιο ογκώδες, ζύγιζε 300 γραμμάρια, αλλά και πάλι είχε μόνο το ήμισυ του βάρους του στόχου αδρανοποίησης. Υποψιαζόμουν ότι ήταν αδέρφια, το πρώτο ήταν θηλυκό και το δεύτερο ο αδερφός του. Οι σκαντζόχοιροι φάνηκαν να απολαμβάνουν τη ζεστασιά της αγροικίας και το κανονικό φαγητό μου.

Τα γουρούνια των διασημοτήτων οδηγούν σε νέα διάσωση

Ήταν τόσο χαριτωμένοι που δεν μπορούσα να μην τραβήξω μερικές φωτογραφίες τους και να δημοσιεύσω ένα στιγμιότυπο από αυτά στη σελίδα μου στο Facebook. Οι φωτογραφίες προκάλεσαν μεγάλο σάλο –οι σκαντζόχοιροι φαίνεται να αιχμαλωτίζουν τη φαντασία του κοινού– και πριν τελειώσει η μέρα, μια φίλη φώναξε και είπε ότι είχε βρει επίσης έναν πολύ μικρό σκαντζόχοιρο στον κήπο του γείτονά της. Περιπλανιόταν αποπροσανατολισμένος και τρίζοντας και, με μόλις 120 γραμμάρια, ήταν ακόμα πιο ελαφρύ από τις δύο γομώσεις μου. Το έφερε αμέσως στη γκαλερί.

Έμεινα έκπληκτος από το πόσο μικροσκοπικό ήταν – μπήκε στην παλάμη του χεριού μου. Και έκανε κρύο: κακό σημάδι. Για να το κρατήσω ζεστό, η φίλη μου είχε βάλει ένα μπουκάλι ζεστό νερό στο κουτί που μου το είχε φέρει και ακόμη και οι ψύλλοι και οι ψείρες, που είναι τόσο συνηθισμένες στους σκαντζόχοιρους, το είχαν αφήσει νεκρό και κρύβονταν στο ζεστό νερό. μπουκάλι αντί. Σε αντίθεση με τους δύο προστατευόμενους μου, ήξερα ότι θα ήταν το άγγιγμα και θα προτιμούσα αυτόν τον μικρό χαρακτήρα. Το ζέσταινα σταδιακά στα χέρια μου και μετά έβαλα το κουτί στην κατάψυξη να σκοτώσει τους ψύλλους, ελπίζοντας ότι η γυναίκα μου δεν θα το πρόσεχε. Οι σκαντζόχοιροι στη ζυγαριά της κουζίνας ήταν ένα πράγμα, αλλά οι ψύλλοι στην κατάψυξη μπορεί να είναι απλώς ένα βήμα πολύ μακριά.

Φροντίδα μικροσκοπικών σκαντζόχοιρων

Μετά από μερικές πολύτιμες συμβουλές από ένα κέντρο φροντίδας διάσωσης ζώων στο Μάλτον, το οποίο διευθύνει ο πολύ ενημερωμένος και έμπιστος φίλος μου Jean Thorpe, σύριγγα λίγο ζεστό νερό με φόρμουλα εντατικής φροντίδας στη γωνία του στόματος του γουρουνιού, ακολουθούμενη από μια πάστα από τροφή για σκαντζόχοιρο Spikes και θρυμματισμένη αλευροσκουλήκια. Το κατάπιε αδύναμα. Συνέχισα τις μικροσκοπικές τροφές για την υπόλοιπη μέρα, λίγο και συχνά. Καθώς προχωρούσε η νύχτα, άρχισα να ανησυχώ για το πώς θα κρατούσα ζεστό το μικροσκοπικό πλάσμα.

Ήταν μια καλή ισορροπία: πολύ κρύο και θα πέθαινε, πολύ ζεστό και θα αφυδατωθεί και θα υπερθερμανόταν. Αφού προσπάθησα να βρω κάθε είδους ιδέες για να προσπαθήσω να ρυθμίσω διάφορες τεχνητές πηγές θερμότητας, ξαφνικά μου πέρασε από το μυαλό ότι μπορούσα να αφήσω αυτό το μέρος στη φύση. Έβαλα και τους τρεις σκαντζόχοιρους μαζί σε ένα μικρό χάρτινο κουτί γεμάτο σανό και άφησα τα δύο αδέρφια να μοιραστούν τη ζεστασιά τους με το πιο αδύναμο.

Πτώση με τα μούτρα

Την επόμενη μέρα, ξύπνησα νωρίς και έτρεξα κάτω για να δω πώς τα πήγαν. Βύθισα το χέρι μου με ενθουσιασμό στο σανό – μόνο για να το τραβήξω αμέσως καθώς οι αιχμηρές ράχες μαχαίρισαν τα δάχτυλά μου. Νιώθοντας λίγο ανόητο πήγα να βρω μερικά γάντια κηπουρικής και μετά χώρισα προσεκτικά το σανό. Εκεί ήταν ο μικρός σκαντζόχοιρος: ζωντανός, καλά και ζεστός. χώθηκε ανάμεσα στα άλλα δύο. Μετά από τρεις νύχτες ύπνου στριμωγμένοι μαζί, τα δύο μεγαλύτερα ήταν έτοιμα να βγουν έξω, αλλά αποφάσισα να τα κρατήσω μέχρι να δυναμώσει το μικρότερο γουρουνάκι. Κατέληξαν να μείνουν μέσα για λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα.

Αλλά παρατήρησα ότι κατά τη διάρκεια του ταΐσματος, ο μικρότερος σκαντζόχοιρος είχε αρχίσει να σπρώχνεται από τους άλλους, οπότε άρχισα να τον βγάζω έξω για να φάει μόνος του. Εκείνη την ώρα είχα τη μαμά και τον μπαμπά μου να μείνουν και ένα βράδυ, καθώς καθόμουν σε μια πολυθρόνα χαϊδεύοντας το μικρότερο γουρουνάκι καθώς κοιμόταν στην άκρη του μπράτσου μου, ο μπαμπάς μου κοίταξε τη μαμά μου και είπε «Είμαι ανησυχώ λίγο για τον Μπομπ μας – νομίζω ότι έχει ερωτευτεί έναν σκαντζόχοιρο». Ήταν αλήθεια, εκεί ήμουν – γιος αγρότη βοείου κρέατος 6 ποδών 2 ιντσών – λατρεύω μια μικρή δέσμη από καρφιά. Ήταν καιρός να γίνει αυτή η σχέση επίσημη. Πολλοί από τους πίνακές μου είναι στην πραγματικότητα πορτρέτα άγριων ζώων ή πουλιών που γνωρίζω καλά και αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να κάνω αυτό το μικρό πλάσμα να μου ποζάρει με επαγγελματική ιδιότητα. Σύντομα έγινε αρκετά μεγάλος για να τα βγάλει πέρα ​​μόνος του, έτσι έβαλα και τα τρία στο στυλό στο έμπλαστρο λαχανικών και ασχολήθηκα με την κάμερά μου.

Έμπνευση για νέα ζωγραφική

Συνήθισα τα γουρούνια στον έξω κόσμο σε μια σειρά από σύντομες «φωτογραφίες». Επέλεξα τα σκηνικά μου προσεκτικά, αφήνοντάς τα να περιπλανηθούν μέσα από ένα δάσος, πάνω από μια σειρά από κλαδιά, να διασχίσουν ένα ιδιαίτερα ελκυστικό φυλλώδες ξέφωτο και να κουλουριαστούν σε μερικά φθινοπωρινά φύλλα μέχρι να χαιρόμουν μερικές ιδέες σύνθεσης και να ξεκινήσω δουλειά στο στρίποδο. Σύντομα ο καιρός έγινε πολύ κρύος, οπότε τα έβαλα μέσα στο κατάστημα ξύλων μου πίσω από τη γκαλερί και τα τάισα με ξηρή τροφή για γάτες. Έβγαιναν μόνο σποραδικά τώρα και άλλα τρόφιμα μπορούσαν να φύγουν. Μόλις πέρασε ο χειρότερος χειμωνιάτικος καιρός, τα έβαλα ξανά στο εξωτερικό στυλό – αλλά με τόσο κρύο ελατήριο τα κράτησα περισσότερο από όσο περίμενα, αφήνοντάς τα πίσω στην ύπαιθρο στις αρχές Μαΐου. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ήμουν απασχολημένος στο στούντιο μου δουλεύοντας τα πορτρέτα τους. Τόσο πολύ που δεν ήθελα να τα βάψω – τώρα ανυπομονούσα!

Μου αρέσει να πιστεύω ότι υπάρχει μια αμφίδρομη σχέση μεταξύ της συντηρητικής μου εργασίας και των πινάκων μου – κάνω μια καλή στροφή σε ένα πλάσμα και με βοηθάει ποζάροντας για το πορτρέτο του. Ποτέ δεν ήταν τόσο αληθινό όσο με τη ζωγραφιά ενός σκαντζόχοιρου.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΟΥΡΟΥΡΙΟΥ:

• Το μέλλον των σκαντζόχοιρων στη Βρετανία είναι σε ισορροπία. Υπάρχουν 300.000 λιγότερα από αυτά τα αιχμηρά πλάσματα από ό,τι πριν από μια δεκαετία
• Ο αριθμός αντιπροσωπεύει μια μείωση 25% και πιστεύεται ότι οφείλεται σε τροχαία ατυχήματα καθώς και στην απώλεια πρωταρχικών οικοτόπων, όπως φράκτες και τροφές για μακρο-ασπόνδυλα.
• Τα γουρούνια κατοικούσαν στη γη για 15 εκατομμύρια χρόνια και υπήρχαν πριν από τις τίγρεις και τα μαμούθ με δόντια.
• Είναι επίσης το αγαπημένο άγριο ζώο του έθνους, σύμφωνα με έρευνα του Wildlife Trust.
• Αλλά στη μεσαιωνική εποχή ο ψητός σκαντζόχοιρος ήταν μια δημοφιλής λιχουδιά.
• Κι αυτό παρά το γεγονός ότι ένας ενήλικος σκαντζόχοιρος έχει μεταξύ 5.000-7.000 αγκάθια – ρε!
• Τα γουρούνια τρώνε μια διατροφή που βασίζεται αποκλειστικά σε πρωτεΐνες, παίρνοντας ελάχιστη ή καθόλου φυτική ύλη. Τρώνε γυμνοσάλιαγκες και έντομα και καθαρίζουν τα πτώματα και τα αυγά πουλιών.
• Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, το γάλα τους κάνει κακό, όπως και το ψωμί. Εάν ταΐζετε ένα στον κήπο σας, αφήστε του έξω τροφή για γάτες.
• Οι αρσενικοί σκαντζόχοιροι μπορούν να μετρούν γύρω στα δύο μίλια τη νύχτα, διασχίζοντας το έδαφος πολλών θηλυκών. Αφήστε κενά στους φράχτες του κήπου για αυτούς.
• Βοηθήστε τον σκαντζόχοιρο να αποφύγει τα σφαιρίδια γυμνοσάλιαγκας στον κήπο σας